فصل شیدایی، نمایشی است برای بیان جایگاه اهل بیت (ع). آغازش با صدای راوی همراه است که رسا و بلند می‌گوید: «و بدان که خلقت به برکت نور پنج تن (ع) است».
فصل شیدایی برای بیان این حقیقت از عوامل و امکانات بسیاری بهره می‌برد و حتماً به این دلیل است که توانسته مورد وثوق اهل دل، افراد کاردان و عموم مردم ـ که تعدادشان برای تماشای این نمایش شب به شب فزونی می‌یابد ـ قرار بگیرد.
باید باشید، ببینید و بشنوید آنچه اجرا می‌شود و گفته می‌شود که چقدر تأثیر دارد این کار. «فصل شیدایی» یادآوری می‌کند سفارش روزهای آخرین حضرت رسول (ص) را که فرمود: «انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی ما ان تمسکتم بهما لن تضلوا بعدی: کتاب الله فیه‌الهدی والنور حبل ممدود من السماء الی الارض و عترتی اهل بیتی و ان اللطیف الخبیر قد اخبرنی انهما لن یفترقا حتی یردا علی الحوض وانظروا کیف تخلفونی فیهما»
اما کار به همین سادگی که دیده می‌شود، نیست. بگذریم از بیش از یک ماه کار و تلاش برای پیش‌تولید؛ ساعات اجرا یعنی کار و کار و برای حتی ساعتی بعد هم برنامه و ایده‌ای تازه دادن.
نزدیک اذان مغرب است که حدود ۴ هزار تماشاگر اجرای سوم «فصل شیدایی» برای نماز و افطار آماده می‌شوند. گروهی از بازیگران غیرحرفه‌ای نمایش که سربازان این بوم و بر هستند، نقش‌های خود را برای اجرای نخستین بخش نمایش مرور می‌کنند؛ چهره‌هایی بسیار جوان که فروتنانه در کنار دستیاران کارگردان، با تلاشی دوست‌داشتنی و ایده‌هایی ناب، به تمرین‌هایی جدی‌تر می‌پردازند تا نمایشی ولایی‌تر برای عاشقان اهل بیت (ع) اجرا شود. آن‌ها به دنبال راهی هستند تا صفات و حرکات شیطان نمایش فصل شیدایی را شیطانی‌تر نشان دهند و به مردم القا کنند که گاه آنچه مجذوبشان می‌کند، شاید از خدا دورشان سازد.
تماشاگران هم که با حضور در سالن صحرایی و عظیم «فصل شیدایی» نشسته‌اند، بزرگی کار را درک کرده‌اند و ناگفته با بروز احساسات پاکشان، با عوامل همراهند.
در بین‌شان کسانی هستند که پیشانی‌بندهای «کلنا عباسک یا زینب» بسته‌اند و عشق و مهر خود به پاک‌ترین خاندان تاریخ را نشان می‌دهند، با نظم و حیرت نشسته‌اند و با هر قصه‌ای که روایت می‌شود، خود را همراه می‌کنند. شک نکنید که در دل از ابلیس و نامردمان و منحرفان تبری می‌جویند و خود را یاری از یاوران اهل بیت (ع) می‌شمارند. فصل شیدایی که هدف بزرگ خود را در بیان جایگاه اهل بیت (ع) می‌داند، دعای آسمانی «یا حمید به حق محمد، یا عالی به حق علی، یا فاطر به حق فاطمه، یا محسن به حق الحسن، یا قدیم‌الاحسان به حق الحسین» را بارها از زبان آدم ابوالبشر و نوج نبی یادآوری می‌کند. هر بار تماشاگران آن را تکرار می‌کنند و با «آمین» همراهش می‌شوند.
جای شما خالی و سبز که این نمایش را تنها با نوشته‌‌ای دنبال کرده‌اید و خوشا به حال آنان که سختی عزیمت به محل اجرای نمایش با زبان روزه را به جان می‌خرند و تاریخ پاکان عالم از هبوط آدم و حوا تا ظهور حضرت منجی (عج) را با «فصل شیدایی» می‌بینند. نمایشی که فقط به دنبال گریاندن تماشاگران نیست و با جلوه‌هایی که در آن مثلاً طوفان نوح را با باران سیل‌آسا و کشتی بزرگ امن الهی نشان می‌دهد و یا در روایت دفاع مقدس و عملیات فتح‌المین که در آن انفجارهای واقعی رخ می‌دهد، جذابیت‌های بسیاری دارد.
این‌ها همه تحفه‌ای است؛ برگرفته از اعتقادات دینی با پشتوانه خلوص نیت و ایمان که در آن تاریخی حقیقی از بهترین مخلوقات عالم روایت می‌شود. این‌ها نشان دهنده ایمان گروهی است که از هیچ کوششی برای اجرای بهتر نمایش فرو نمی‌گذارند تا اعتقادت و باورهای دینی و شیعی ما نسل به نسل و سینه به سینه منتقل شود. این است «فصل شیدایی».